"یا خیر مونس و انیس"

انسان از انس گرفته شده. ذاتا احتیاج به همدم داره. برای همین به هر چیزی دلبسته میشه.
 گاهی  اشیاء، حیوانات، موسیقی، قدرت، شهرت، پول، مواد مخدر، و..... میشن همدمش.
ولی آدمی باز دل مرده است.
اما  خدا...
وقتی با خدا انس میگیری این همنشینی زیاد با او، اطمینان قلب میاره.
آرامش روح
و دل را زنده می کنه.
دلی که زنده باشه، گرایش به خوبیها داره.
ای بهترین انیس و مونس

مادربزرگ هميشه مي گفت دردِ تن يك جا نمي ماند ، كليه مي زند به كمر ، كمر مي زند به پا ، پا مي زند به قلب ، مي گفت درد هي توي تنت تقسيم مي شود.

اما درد روح ، قُلمبه مي شود يك جا امانت را مي برد ،

هركسي هم كه از راه برسد و بپرسد چه مرگت است ؟ فقط مي شود دستت را روي زانو و كمرت بگذاري و ناله كني كه تير مي كشد.
درد روح را نمي شود نشان كسي داد...

قلب من به دست کسانی
تیغ برداشت که
ازانهاانتظارمحبت داشتم
نه فراموشی